ثبت علامت خدمات

علامت به معنای نشان است و نشان عبارت است از آنچه که سبب شناختن کسی یا چیزی شود و خدمات یعنی آنچه انسان در مقابل پول خریداری می کند و به وسیله ی آن نیازهایش را برطرف می سازد که این فقط در اشیای فیزیکی خلاصه نمی شود ، ثبت شرکت برای مثال انسان به دانستن نیاز دارد و برای رفع این نیاز باید به موسسات آموزشی مراجعه کند و با پرداخت پول آموزش مورد نیاز خود را خریداری نماید.

می توان برای خدمتی که به وسیله یک موسسه یا بنگاه یا شخص اعم از حقیقی یا حقوقی،انجام می گیرد علامتی انتخاب کرد و بدین وسیله آن را از خدماتی که به وسیله دیگران ارائه می شود،متمایز و مشخص ساخت.لذا علامت خدماتی،خدمات ارائه شده توسط یک شرکت یا موسسه را از سایر شرکت هایی که خدمات مشابه ارائه می دهند جدا می سازد و در فروش و تبلیغات به کار می رود.
در قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب 1310،از علائم خدمات،صریحاَ نام برده نشده است.ولی با توجه به  عنوان قانون،که در آن کلمه"علائم"بدون قید تجاری بودن آن،بکار برده شده است،می توان گفت که مقررات قانون مزبور،شامل علائم خدمات نیز می شود.چون در جدول طبقه بندی علائم صنعتی و تجاری،که ضمیمه آیین نامه ای به نام"آیین نامه اصلاحی اجرای قانون ثبت علائم تجاری و اختراعات"،مصوب 1337 می باشد،از علامت خدمات نام برده شده است.لذا انتخاب علامت،برای خدمات ممکن می باشد و می توان برای خدماتی که به وسیله اشخاص یا موسسات ارائه می شود اعم از اینکه انتفاعی بوده و در قلمرو تجارت قرار داشته باشند،مانند خدمات تعلیمات هنری یا فنی،یا مربوط به بازاریابی،حمل و نقل غیره،یا غیرانتفاعی باشند مانند موسسات خیریه یا انجمن های ادبی و غیره،علامتی انتخاب و به ثبت آن اقدام نمود.
ثبت علائم خدمات و حق استفاده ناشی از این ثبت،تابع مقررات قانون و آیین نامه ثبت علائم تجاری،خواهد بود.
جدول طبقه بندی علائم فوق الاشعار،کلیه مصنوعات،لوازم و محصولات و اموری را که می توانند دارای علامت باشند،به 36 طبقه تقسیم کرده و "علائم مخصوص خدمات" را در طبقه 35 تقسیم مزبور ذکر نموده است.اضافه می شود که قرارداد عمومی پاریس،معروف به اتحادیه پاریس،در مورد علائم خدمات،چنین می گوید:"کشورهای اتحادیه متعهد می شوند که از علائم مخصوص خدمات حمایت کنند،ولی ملزم به پیش بینی لزوم ثبت آن نخواهند بود".

• ثبت علائم ممنوع

ماده 5 قانون ثبت علائم و اختراعات،اختیار نمودن برخی علائم به عنوان علامت تجاری و یا قرار دادن آن را به یکی از اجزاء علامت تجاری،منع می کند که موضوع برخی از آن ها در حال حاضر منتفی است و عبارتند از:
_پرچم مملکتی و هر پرچم دیگری که دولت ایران استعمال آن را به عنوان علامت تجاری،منع کند.نشان ها و انگ های(=علامت)-(وزارت امور خارجه،نمونه هایی از پرچم کشورهای مختلف را به اداره ثبت علائم و اختراعات می فرستند تا از ثبت علائمی که مانند آن ها باشد،خودداری شود).
_کلمات یا عباراتی که تصور انتساب به مقامات رسمی ایران را موجب شود.
_علامت موسسات رسمی مانند هلال احمر و نظایز آن
_علائمی که مخل انتظامات عمومی یا منافی عفت باشد.
باید گفت علائمی که به کار می رود به هیچ وجه نمی تواند بر خلاف ضوابط اسلامی باشد.
یادآوری می شود که به موجب قرارداد عمومی پاریس،"اگر بدون اجازه مقامات صالح،پرچم و نشان های دیگر دولتی،کشورهای عضو اتحادیه و نشانه و انگ(=علامت) رسمی و دولتی و تقلید آثار و علائم تاریخی و خانوادگی را برای علامت صنعتی و تجاری یا خدماتی بکار برند،کشورهای اتحادیه توافق دارند که تقاضای ثبت آن را نپذیرند و اگر این تقاضا ثبت شده است،ثبت آن را با اقدامات مقتضی باطل و استعمال آن را منع کنند".

• مقررات دعاوی مربوط به علامت:

پس از ثبت علامت ،حق انحصاری استفاده از علامت مزبور متعلق به مالک آن می باشد.در صورتی که حق مزبور مورد تجاوز قرار گیرد،مالک آن می تواند برای جلوگیری از این امر و احقاق آن به دادگاه مراجعه نماید.
رسیدگی به دعاوی حقوقی یا جزایی مربوط به علامت تجاری،در دادگاه های تهران به عمل خواهد آمد.اگر چه در مورد دعاوی جزایی،جرم در خارج تهران واقع یا کشف و یا متهم در خارج تهران دستگیر شده باشد،که در این مورد تحقیقات مقدماتی،در محل وقوع یا کشف جرم یا دستگیری متهم به عمل آمده و پرونده برای رسیدگی،به دادگاه های تهران ارجاع می شود.